پس از تولد کودک و برگشتن به منزل معمولاً پدر و مادر به همراه فرزند خود در یک اتاق می‌خوابند زیرا استفاده از اتاق مشترک باعث میشود که شیر دادن به کودک، عوض کردن پوشک و آرام کردن او در ساعات شب راحتتر باشد، مسئله مهمی که همواره ذهن والدین را درگیر خود می‌نماید، جدا کردن اتاق کودک از اتاق والدین است.
آکادمی نوزادان و کودکان خوابیدن در یک رختخواب مشترک را رد می‌کند زیرا این کار می‌‌تواند باعث بروز سندروم مرگ ناگهانی کودک یا خفه شدن کودک در برخی موارد شود. قبل از سن 6 ماهگی نباید اتاق خواب کودک را از والدین جدا نمود زیرا تا قبل از 6 ماهگی ، نوزاد آسیب پذیر است و همچنین به تغذیه از شیر مادر در طول شب نیاز دارد.
ولی پس از شش ماهگی میتوان برای جدا نمودن اتاق کودک اقدام کرد.
اگرچه خوابیدن در یک اتاق مشترک یکی از مواردی است که توسط پدر و مادر انتخاب میشود و یک روش بی خطر به نظر می‌رسد معمولاً با تاثیرات منفی بر روی سلامت ذهنی کودک همراه است و بهتر است هر چه زودتر جای خواب کودک جدا گردد. شما به عنوان پدر یا مادر وظیفه دارید که یک کودک مستقل و سالم و شاد تربیت کنید. شما باید اطمینان حاصل کنید که تمامی شرایط را برای کودک خود فراهم کرده اید تا زندگی شاد و سالمی داشته باشد.
شاید بهترین زمان برای جداسازی اتاق کودک 12 تا 18 ماهگی است زیرا در این سنین کودک، هنوز به والدین وابستگی پیدا نکرده و ترس از تاریکی برایش نامفهوم است.
مواردی که هنگام جدا کردن اتاق خواب کودک باید در نظر بگیرید:
شرایط روحی کودک خود را در نظر بگیرید:
اگر کودکتان دچار اضطراب جدایی بود حتما تحت با نظر یک مشاور تصمیم به جدا کردن تخت او بگیرید و خودتان فرزندتان را تحت فشار نگذارید. توجه داشته باشید در صورت جدا نمودن اتاق خواب کودکانی که اضطراب جدایی دارند، برخلاف تصور برخی از والدین این مشکل تشدید می شود.
مادر از لحاظ روحی آماده باشد:
برای جدا کردن اتاق کودک همراهی والدین بخصوص مادر نیاز است. آرامش مادر در این زمینه سبب می شود تا کودک هر چه سریعتر این مشکل حل شود. توجه داشته باشید هنگامی که کودکتان را در تختش خواباندید کنارش و یا در تختخوابش دراز نکشید، بلکه کنار تخت او بنشینید و با قصه‌گویی به او کمک کنید تا بخوابد. برخی والدین با خوابید کودک 5-6 ساله خود کنارشان مشکلی ندارند اما اتفاقا این یک اشکال بزرگ است که باید حتما بررسی شود.
دیدگاه خود را بنویسید