اگر شما كودكی داريد كه حتی برای دقايقی در صندلی غذای خود می‌نشيند و غذا ميخورد به اين معنی است كه هر دوی شما عالی عمل كرديد پس به آنچه انجام می‌دهيد ادامه دهيد زيرا هر تغييری ممكن است باعث بدتر شدن اوضاع شود. بنابراين نميتوانيم از يك كودک، توقع داشته باشيم به مدت طولانی در صندلی غذا بنشيند.

به عنوان والد اشتياق كودک را به غذا و استقلال در غذا خوردن را تا آنجا كه ممكن است بالا ببرید. اجازه بدهيد تا او غذای خود را انتخاب كند مثلا ماكارونی ميخوری يا پوره سيب زمينی؟

شرايطی را فراهم كنيد تا او بتواند خودش غذا بخورد حتی اگر اين به معنی خوردن ماكارونی با دست باشد و تنها زمانی با قاشق غذا دادن را شروع كنيد كه او از شما درخواست كند. و برای خوردن غذای بيشتر او را تحت فشار قرار ندهيد.

زمانی كه غذا به پايان ميرسد او را در صندلی‌اش نگه نداريد. روزی فرا ميرسد كه او خواهد فهميد تا زمانی كه ديگران غذايشان به پايان ميرسد نبايد ميز را ترک كند اما اگر الان او را مجبور به اينكار كنيد ممكن است غذا خوردن او را در معرض خطر قرار دهيد.